Στίχοι: Νίκος Γραμμάτος ©®
Αφήνομαι, στου χρόνου τις στιγμές που θα μου φέρει
Κρύβομαι, σαν ένα πολύτιμο, μοναχικό αστέρι
Αφήνομαι, στης ημέρας την φρικτή αυτή ρουτίνα
φλέγομαι ακίνητος σαν μια κούκλα στην βιτρίνα.
Ζαλίζομαι, τα φώτα μες’ την νύχτα με θολώνουν
Αισθάνομαι, τα πάντα συνεχώς να με ματώνουν
Ζαλίζομαι, μια ζάλη αυτή η σφαίρα που γυρίζει
Και πνίγομαι, σε μια κουτάλα από νερό που μ’ εχουν ρίξει.
Ορκίζομαι, σαν πέσω πάλι κάτω, θα επιζήσω
Διαλύομαι, το αίμα μου στο πάτωμα θα φτύσω
Ορκίζομαι, πως θα βρω το κουράγιο να ανασάνω
Κι αν θλίβομαι, θα έρθει πάλι αυτή η ώρα που θα γιάνω.